Adam Susmuş Ellerinde Yağmur Biriktirerek

adam.
cuma akşamlarında ve pazartesi sabahlarında
karşı duran ve imkansız kılınan başaklar için
ellerini ceplerine gizleyerek yağmurlu caddelerde
şarkıların dillerde parlayıp sönmesi gibi
mesafeler gitmiş, tüketmiş tüm gerçeği.

gerçeğin beşiğinde sallanan rüyâ 
renklerin bulvarını geçerek
caddeleri boydan boya kuş mezarlığı 
metruk evlerden neşe çalarak
göğsünde takındığı muşta
ve elinde mıknatıssız pusula
bir adam geçti.

az önceydi, yağmurluydu elleri,
ellerini ceplerini gizlemiş 
dudaklarını kanatmış günlerdir ısırmaktan
günlerdir kördüğüm odalardan çıkmayan
hayallere saklanmış.

bir adam. belki de kaybolan
ellerinde yağmur biriktirerek..