esirgeyen
bağışlayan
rahman
ve
rahim.
sormadım aldığım nefesin ücretini
ellerimin cürmü ne bilmeden
kopardım papatyaları
gülün rengi oldu günâhım.
giriştiğim bu pazarlıktan kârım da yok
şimdi böyle sualsiz edemiyorsam
gökyüzünün kararmış olmasındandır
ufuktan her gün doğan güneş de
şaşkınlığa uğratmıyor beni.
serçeye serçe diyememek
yaşadığım bu hayat.
aldığım bu nefesi oysa
bir süpermarketin halk günü
reyonundan almamıştım
ceplerimse yazar kasaların kustukları ile dolu
ceplerimse boştur bu yüzden
'nabzımı bulmalıyım nerede bulacaksam'
sana kolay, bana zor.
esirgeyen
bağışlayan
rahmân
ve
rahîm.
düşünmeden, sormadan edemiyorsam
tutuluyorsam yağan karın karşısında
ürpertiyorsa beni karşımdaki şu koskoca dağ
payı vardır elbet bunda nazik bedenlerin
kurşun gibi aklımdadır her hatıra..
esirgeyen
bağışlayan
rahman
ve
rahim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder