ŞEHİR VE İNSAN

ŞEHİR VE İNSAN

1.

Balkonlarda,

Çamaşır iplerinde,

CD’ler asılıdır,

Güvercinler konmasın diye.

Oysa adam, her sabah,

Ekmek kırıntılarını bırakır,

Balkonun en güzel köşesine,

Güvercinler aç kalmasın diye.

2.

Yağmur düşüyor kaldırımlara,

Yıkanıyor yollar ve şehir.

İki küçük kızın elleri,

Kartonların arasında, çöpte;

Kaybettikleri oyunlarını arıyor.

Yağmur (d)üşüyor hayallerine…

3.

Babalar yok mu şehirde?

Berbere götürüyor anne, çocuğunu.

Yakışmıyor berberin

Vatan kurtarılan sıralarına ince oyası;

Çocuğun yüzündeki baba,

Annenin yüzündeki çocuk

Gülümsemesi.

4.

“Kırk tane bi lira, kırk tane bi lira”

Yaraların bile değeri yok!

Yok ki onları kapatacak,

Göstermeyecek yabana, merhemlerin 

Bile kırkı bir para.

Ve değişmeyen tempoda bir ses,

Usanmadan devam ediyor;

“Kırk tane bi lira kırk tane bi lira”

Dudaklarında sönmüş bir Samsun

Aşağıda yorgun yeşil su, üstte ilgisiz ayaklar,

Öte geçe, beri geçe…