"Sanma Ki Aşk Kırgınıyım"

“Sanma Ki Aşk Kırgınıyım”

 

Hangi gündü cuma ertesi mi pazar ertesi mi?

Neyin ertesiydi ki kuşlar havada dolaşıp duruyordu..

Bir çiçek birilerine senden bahsediyordu.

Alkol kokuyordu çiçek; damarları alkollü

Ve yediği içtiği şu kadar şeyden usanmış

Şimdi nerde bir ağaç görse gövdesine sarmaşık yürümüş,

Yani ışk köküne kimler müştak olmuşsa

Yüzü ekşiyip duruyor böyle.

Yani diyeceğim eriğin bile papaz olduğu

Bir ikindi cuma ertesi üstünde tam

Giymişken kızıllaşan göğü üstüne

Ellerinden geleni koymamışken ardına

Ve nasırlı bir aksakal bunun adına tevekkül derken

Ağzından dökülürken zebanîleri

İşte böyle aynı yerde koşup duran o kuşu diyorum

(mesele sen ya da ben değiliz burada)

Sanma ki “bir aşk kırgınıyım”

Sadece hüzünlüyüm, damarlarıma sensizliği şırıngalarken

Bir ikindi sonrası müezzinleri kadar hüzünlü

(akşam ezanı okundu mu hacı amca)

Say ki beni doğurmadı bu dünya

Âdem’i baba Havva’yı ana bellemedim

Say ki annemin karnına saklandım

Çıkmıyorum, bunca rahata alışmışken

Ekmek elden süt memeden yaşıyorken yani

Hiç sözlüklerden içeri girmemişim gibi

Gülü koklamamışım gibi hiç

(bülbül nerede hangi meyhanede)

O kuşu anlatmak istiyorum sana

-İsmini söylemediler ama-

Eşi ölünce kendisi içkiye tüneyen o kuşu

Yalnızlığın kader diye hayatlara dadandığı coğrafyaların

Doğal yaşam alanı ilan edilen o kuşu…

02.May.2011