Şehir Öğretisi II

II.

şehir. anlam ve anlamsızlık arasında mutluluk ve mutsuzluk kıyısında 
demirlemiş bir gemi. günlerin ölümleri, günlerin doğumları; çimenler ve fil gece, şehrin yağız delikanlısı, gündüz nazlı sevgili 'rahim ve mutlak' bir yürüyüş gecede ellerim yorgun değil, 
ellerim gülüşünle karılmış bir demet karanfil ellerim muzaffer bir komutan şimdi fetihlerden yeni dönmüş ve mağrur yüzüm isim değiştiriyor bu şehirde çocuk oluyor, sevgili oluyor, renk renk oluyor böylece her şeye yüzüm oluyor, senin yüzünden başka senin yüzün zaten başka başka bir gün bakıyorum pazartesi, bir gün cuma yüzün bazen de güneşli, bazen parçalı bulutlu sonra sağnak yağışlı yüzün mesela bugün günlerden çarşamba
sulu sepken çarşamba, buz gibi çarşamba şehrin yüzü ise darmadağınık şehrin yüzü balçık, şehrin yüzü mahşer yeri söyle sevgilim söyle şehrin kaç yüzü var tanıdık ve sesler şehrin gecesinde; uyku tutmamış sesler, odamızda kaçını ağırladık..

bak intihara meyilli şu ağaçlara
anlatsınlar onlara nedir yapraksızlık..